"Gdy zauważysz, że się starzeję, proszę - bądź dla mnie cierpliwa, a przede wszystkim - spróbuj zrozumieć, przez co przechodzę.
- jeśli powtarzam tysiące razy jedną rzecz, nie przerywaj mi, żeby powiedzieć "mówiłaś to przed minutą". Proszę, po prostu posłuchaj. Spróbuj sobie przypomnieć chwile, kiedy byłaś mała, a ja czytałam dla Ciebie tę samą historię noc w noc zanim zasypiałaś,
- kiedy nie chcę wziąć kąpieli, nie bądź zła i nie zawstydzaj mnie. Pamiętasz, jak za Tobą chodziłam, gdy byłaś jeszcze dzieckiem, próbując namówić Cię mimo wymówek na prysznic,
- kiedy widzisz, jak nie radzę sobie z nowymi technologiami, daj mi czas, żebym się ich nauczyła i nie patrz na mnie w ten sposób... Pamiętaj Kochanie, jak cierpliwie uczyłam Cię, jak robić wiele rzeczy... Jak zachować się przy jedzeniu, ubrać się, uczesać włosy i radzić sobie z różnymi codziennymi sprawami,
- jeśli czasem zdarzy mi się zgubić wątek naszej rozmowy, daj mi chwilę, żebym sobie przypomniała. A jeśli nie będę mogła, nie denerwuj się i nie bądź arogancka. Wiedz, że najważniejsze dla mnie to po prostu być z Tobą,
- a gdy moje stare, zmęczone nogi nie pozwalają mi iść tak szybko jak dawniej, podaj mi swoją rękę, tak ja kiedyś dawałam Ci moją, gdy zaczynałaś chodzić,
Tekst oryginalny (po hiszpańsku): Guillermo Peña
Zdjęcie (jedno z niewielu naszych wspólnych): Ania i Piotr Iwaszko
How nice photo; you are like a twins, both have beautiful red shoes.
OdpowiedzUsuńHugs
We are "twins" mother and daughter :-) Thank you
Usuńwzruszające słowa ....
OdpowiedzUsuńTakie prawdziwe. Życzę każdej z nas, aby poczuć się kiedyś takim zaopiekowanym "dzieckiem"
Usuń